Tuesday, October 13, 2009

Η ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Πλέον για κάθε ένα σκεπτόμενο άτομο έχει καταστεί σαφές όλο το σχέδιο της εξωτερικής πολιτικής που πρόκειται να επιβληθεί στο Ελληνικό Έθνος και Κράτος από τον Γιώργο Παπανδρέου, εάν βεβαίως του επιτραπεί να παραμείνει στον πρωθυπουργικό θώκο. Τα δείγματα γραφής δόθηκαν εκ νέου, κατ’ επανάληψη και ευθαρσώς με βάση την τοποθέτηση του σε θέματα και ζητήματα τα οποία έχουν κοινά σημεία με τα θέματα και ζητήματα που αντιμετωπίζουμε καθώς και αυτά που πρόκειται πολύ πιθανώς να παρουσιασθούν, ως κεραυνός εν αιθρία για τους Πολίτες εκείνους που αφελώς και με εμπιστοσύνη, που δεν έχει κερδίσει κανένας ΥΠ. ΕΞ. ή πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης, δεν παρακολουθούν τους προϊδεασμούς που ο Γ. Παπανδρέου κάνει και τις αρχές που λέει ότι ακολουθεί αλλά αναμενόμενα για τους Πολίτες που έχουν αναλυτικό μυαλό και κριτική σκέψη.

Δείγματα γραφής ονομάζουμε πράξεις και τοποθετήσεις οι οποίες είναι αρκετά βασικές και γενικοποιήσιμες ( δηλαδή μπορούμε να καταλάβουμε έναν κανόνα συμπεριφοράς που ακολουθεί ένα άτομο και πρόκειται να ακολουθήσει για όλες τις περιπτώσεις με τις ίδιες προδιαγραφές ) και ουδέποτε έχει γίνει διαφοροποίηση ή συγκεκριμένη αναφορά μοναδικότητας σε αυτές. Είναι δηλαδή αυτά τα συμπεριφορικά μοτίβα τα οποία επαναλαμβάνονται συνεχώς, ό,τι και εάν ισχυρίζεται στα λόγια το άτομο που τα κάνει / επιδεικνύει.

Ιδίως στα πλαίσια στρατηγικών ολόκληρων κρατών, το δείγμα γραφής είναι αυτό το οποίο όλοι αναμένουν για να κανονίσουν την πορεία τους και την αντιμετώπιση που θα έχουν προς το κράτος ή τον ηγέτη που το υιοθετεί.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου πλείστα δείγματα γραφής είχαν δοθεί και στις προηγούμενες θητείες του σε καίριες κυβερνητικές θέσεις ( και μάλιστα νευραλγικότατες όπως του Υπ. Εξ. που κατέχει και σήμερα ) αλλά ούτε καν μας χρειάζονται αυτές για να δείξουμε ότι η συμπεριφορά και η κατεύθυνση για την οποία είχε καταψηφιστεί τότε είναι η αυτή που ακολουθεί ταχέως τώρα, όσο μπορεί και ενώ ακόμα επικοινωνιακά ( όχι ουσιαστικά ) διακηρύττει εσφαλμένα ότι η κυβέρνηση του είναι Λαοπρόβλητη και αντιπροσωπεύει τον Ελληνικό αυτό Λαό ( βλ. ποιοτική ανάλυση και πραγματική ερμηνεία των εκλογικών αποτελεσμάτων ).

Στην παρούσα ανάλυση θα δείξουμε πώς με δύο ομιλίες και ένα σχόλιο καθώς και την παρουσία του και συνομολογία του εμμέσως πλήν σαφώς μας ανακοίνωσε τι πρόκειται να κάνει τόσο στο θέμα της διεκδίκησης των Σκοπίων ( και ονομαστικά αλλά και εδαφικά της ιδιοκτησίας και αυθεντικής ιστορικότητας ως Ελληνικής της Μακεδονίας ) όσο και στα Ελληνοτουρκικά θέματα, όχι μόνο το περί της Κύπρου.

Πρίν αναφέρουμε πώς και πού έγκειται το κάθε βήμα και κάθε έμμεση ανακοίνωση του, θα δείξουμε τους κοινούς παρονομαστές με τους οποίους εντοπίζονται αυτές οι έμμεσες ανακοινώσεις, τόσο στην ομιλία του στην άτυπη διαβαλκανική συνάντηση όσο και στις δηλώσεις του σχετικά με την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας.



ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

1. η διεκδίκηση των Σκοπίων διέπεται από τους ισχυρισμούς της ιστορικότητος και της απαίτησης επαναγραφής της ιστορίας ώστε να γίνει υπεξαίρεση της Ελληνικότητος της Μακεδονίας και διαγραφή όλων των ιστορικών γεγονότων που αναφέρουν ηρωϊκές πράξεις αλλά και τεράστια εγκλήματα πολέμου και κατά του Ανθρώπου σε βάρος των Ελλήνων που κατοικούν / ζούν / προέρχονται από / στην Μακεδονία, τους Μακεδόνες.

2. η διεκδίκηση των Σκοπίων επίσης προσπαθεί να στοιχειοθετήσει εσφαλμένο και στρεβλωμένο νομικό πάτημα χρησιμοποιώντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για να προωθήσει και να νομιμοποιήσει την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων άλλων πληθυσμών και ιδιαιτέρως των Ελλήνων.

3. η διεκδίκηση των Σκοπίων στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι για χάρη υλικής / αναπτυξιακής και διακρατικής ‘ευημερίας’ και σταθερότητας η αντικειμενικότητα οφείλει να εκλείψει για χάρη της εξόφθαλμης παραποίησης όλων των τεκμηρίων, αποδείξεων και αδιαμφισβήτητων νομικά και Ανθρωπιστικά / Ιστορικά Δικαιωμάτων οποιουδήποτε συνορεύει με το μόρφωμα αυτό που υποστηρίζεται απλώς από τους κρατούντες που αντιπροσωπεύουν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ.


ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

1. η Τουρκία βασίζεται σε αυθαίρετη καταπάτηση την οποία κάνει καθεστώς για να νομιμοποιήσει κατ’ ουσίαν παράνομες διεκδικήσεις με βάση λεονταρισμούς που υποβοηθούνται από αυτούς που ανέκαθεν ιστορικά την υποστήριζαν ( ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία και ενίοτε η Γαλλία και η Ρωσία ) και ως Οθωμανική Αυτοκρατορία και κατόπιν ως τοποτηρητή των κατακερματισμένων παλαιών επαρχιών της, και νυν τυπικά ανεξαρτήτων κρατών.

2. η Τουρκία βασίζεται σε εσφαλμένα νομικά πατήματα που καταρρίπτονται γύρω από Ανθρώπινα Δικαιώματα και συστηματικά αρνείται την ιστορικότητα δικών της εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας, όπως την γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου και της Κωνσταντινούπολης και άλλων πληθυσμών οι οποίοι παρουσίαζαν κινδύνους αποδυνάμωσης της Τουρκίας ως μωσαϊκό Λαών αντί για έναν αμιγή, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα Σκόπια και με τις ΗΠΑ, οι οποίες όμως ΗΠΑ καλύπτουν την αδυναμία τους αυτή με διαφορετική προπαγάνδα ανά τους αιώνες.

3. η Τουρκία βασίζεται στις απειλές της περί casus belli για να πείσει τους αντιπάλους της να συμμορφωθούν, καθότι εμμέσως πλήν σαφώς από τις αποστάσεις και αποφυγή τοποθετήσεως επί των Τουρκικών απειλών από ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, κλπ. δείχνεται ότι η Τουρκία θα έχει πολεμική υποστήριξη από τρίτους ισχυρούς ( γεγονός το οποίο δεν είναι καθόλου σίγουρο εάν πραγματικά γινόταν κάτι τέτοιο, αφού διακυβεύονται πολύ περισσότερα και πιο επικερδή καθεστώτα διευρωπαϊκά σε τέτοια περίπτωση, όπως θα αναλύσουμε σε προσεχές άρθρο ), και άρα δεν θα έχει ο αντίπαλος να κάνει μόνο με την ποιότητα του Τουρκικού στρατού.

Κλείνοντας πρέπει να αναφέρουμε ότι τόσο τα Σκόπια όσο και η Τουρκία διακαώς επιθυμούν ένταξη στην ΕΕ καθότι τότε ( και εάν τέτοιου είδους ένταξη γίνει άνευ όρων περί κινήσεως πληθυσμών ) θα είναι πολύ εύκολο εντός μικρού χρονικού διαστήματος να κατακερματισθεί η Ελλάδα με δικαιολογίες τύπου Κύπρου, τα κομμάτια της οποίας ουδέποτε θα επαναπατρισθούν.

ΠΩΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΩΝ

Ο νυν πρωθυπουργός και Υπ. Εξ. έχει δηλώσει τα εξείς για το πώς τοποθετείται σε σχέση με την θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια :

1. από την ομιλία του στις 9/10/2009 στην άτυπη συνάντηση : « οφείλουμε να συνεχίσουμε να μεταμορφώνουμε την Ευρώπη και οι φόβοι μας, οι φόβοι περί αλλαγής συνόρων ή μειονοτήτων να εξαφανιστούν προκειμένου να οικοδομήσουμε σχέσεις σεβασμού στο πλαίσιο της διαφορετικότητας μας».

2. από τις δηλώσεις του στην ίδια ομιλία για τα Σκόπια : « όσον αφορά τον άλλο γείτονα μας προς τον Βορρά, τα Σκόπια, μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα, θέλοντας να δούμε την περιοχή μας να ευημερεί, να είναι σταθερή και ασφαλής».

3. στην ίδια ομιλία για την Τουρκία : « πιστεύω στην προοπτική του να γίνει [ η Τουρκία] πλήρες μέλος και θα δουλέψω προς αυτή την κατεύθυνση στην Ευρωπαϊκή Ένωση

4. από τις δηλώσεις του στην Κωνσταντινούπολη την ίδια ημέρα : « οφείλουμε να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις στα πάτρια εδάφη της. Οφείλουμε να απελευθερώσουμε την Κύπρο από τα στρατεύματα κατοχής. Οφείλουμε να απελευθερώσουμε την Κύπρο από διαιρέσεις και τείχη που δεν έχουν καμμία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση

5. από τον χαιρετισμό του στην συμφωνία Τουρκίας – Αρμενίας της 11/10/2009 : «καλωσορίζω την ιστορική αυτή συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και την Αρμενία και εξαίρω την προσπάθεια και την πολιτική βούληση στην οποία οι δύο ηγέτες επενδύουν ώστε να ξεπεραστούν οι διαφορές και να εργασθούμε προς όφελος της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή που είναι προς το συμφέρον όλων μας. »

Οι παραπάνω δηλώσεις ήδη θα πρέπει να έχουν δείξει τον προσανατολισμό και την αφοσίωση του Γ. Παπανδρέου και την υπονόμευση που ευελπιστεί να συνεχίσει να κάνει στην χώρα όπως η πρώην Υπ. Εξ. Ντ. Μπακογιάννη της κυβερνήσεως Καραμανλή και με τον ίδιο ρυθμό και αναίδεια αλλά θα τις αναλύσουμε μία προς μία :

Όσον αφορά τον χαιρετισμό στην συμφωνία Τουρκίας – Αρμενίας, πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας ότι με αυτή την συμφωνία στην ουσία ο Αρμένιος Υπ. Εξ. Έντουαρντ Ναλμπαντιάν ( τον οποίο οι Αρμένιοι ονομάζουν προδότη και απειλούν με θάνατο ) δέχθηκε να αποσιωπηθεί, να παραμείνει χωρίς αναγνώριση και οποιοδήποτε βήμα προς επανόρθωση, συγγνώμη και αποζημίωση η γενοκτονία των Αρμενίων και ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΝΩ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΙΔΙΟ.

Δηλαδή, ο Γ. Παπανδρέου εξήρε μία κατάφωρη παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την συγκάλυψη παγκοσμίως ενός από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα πολέμου και κατά της Ανθρωπότητας ( ενώ για πολύ λιγότερα έχουν εκτελεσθεί στρατηγοί και ηγέτες πολύ πρόσφατα ), στην ουσία λέγοντας ότι δέχεται να θυσιάσει εκατομμύρια θύματα, τις οικογένειες τους, τα Δικαιώματα τους σε εδάφη και περιουσίες που τους κλάπηκαν για χάρη μιάς ασαφούς ευημερίας που δεν προσδιορίζει ποιανού είναι ( των μεγαλοκεφαλαιούχων κρατούντων των ενεργειακών πηγών ή του Λαού ) και για ειρήνη που ανά πάσα στιγμή απειλείται από τον ίδιο εγκληματία της γενοκτονίας αυτής. Κατόπιν αυτής της τεράστιας προδοσίας του Αρμένιου Υπ. Εξ. στο Έθνος του, οι εγκληματίες και δολοφόνοι απαίτησαν επιπλέον και άλλες εδαφικές απολαβές από τα θύματα τους που δέχθηκαν να καταπιούν την εξόντωση τους.

Όταν λοιπόν το αντίστοιχο συμβεί όχι μόνο με την Κύπρο το οποίο είναι ήδη σε τροχιά όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του περί της Κύπρου που παραθέσαμε αλλά με το Αιγαίο και την Θράκη, τι δείγμα γραφής έχει δώσει ο Γ. Παπανδρέου για την πολιτική που θα ακολουθήσει ; Όχι μόνο θα υπογράψει ό,τι του ζητήσει ο Τούρκος εκπρόσωπος εκχωρώντας ό,τι διαταχθεί να εκχωρήσει από τον όποιον αντιπρόσωπο των ΗΠΑ ( ακριβώς όπως η Χίλαρυ Κλίντον διέταξε τον Αρμένιο να υπογράψει πάραυτα χωρίς διεκδίκηση και αυτός υπάκουσε ), δεν θα έχει καν την σφιγμένη έκφραση του Αρμένιου ομολόγου του αλλά θα γελάει πιο πλατιά και από τον Τούρκο, εκτός βεβαίως εάν φοβάται για την ζωή του όπως ο Αρμένιος.

Σημειωτέον ότι ειδικά στους Αρμενίους ο Πρόεδρος τω ΗΠΑ Ομπάμα είχε υποσχεθεί αναγνώριση της γενοκτονίας πρό της εκλογής του αλλά κατόπιν της εκλογής του έστειλε την Υπ. Εξ. του να τους διατάξει μόνοι τους να απαξιώσουν την ιστορία τους και να ατιμάσουν τους νεκρούς τους και τους προγόνους τους. Ο Γ. Παπανδρέου που τόσο ανοιχτά δηλώνει υπακοή και πίστη στις ΗΠΑ, σε σημείο που να γίνονται αναφορές στο γραφείο του ως ‘οβάλ’, θα υπακούσει πλήρως στην Αμερικανή Υπ. Εξ. ως υφιστάμενος της, όπως εξηγείται η τόσο εσπευσμένη κίνηση του να δώσει παρόν και να διαβεβαιώσει για την στάση του τον πραγματικό επιτετραμμένο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια την Τουρκία.

Όταν το αντίστοιχο γίνει από τα Σκόπια με αντίστοιχες απειλές ‘αποσταθεροποίησης’ και ακόμα και συρράξεως όπως ήδη έχουν αρχίσει να μισο-ακούγονται, καθώς και απειλές για οικονομικό μαρασμό ( αν και ο μόνος που μπορεί να απειλήσει με κάτι τέτοιο τα Σκόπια είμαστε εμείς), σύμφωνα με τις δηλώσεις του παραπάνω, με το πόσο ο ίδιος φρόντισε να δώσει την επικύρωση του για τον ξεπεσμό και την ντροπή της Αρμενίας ( ενώ άλλοι με περισσότερα ρίσκα από την Ελλάδα δεν το έπραξαν αυτό ), θα δεχθεί να υπογράψει ο,τιδήποτε στο όνομα της ‘ειρήνης και της οικονομικής ευημερίας’ στην ουσία εκχωρώντας το όποιο δικαίωμα του απαιτηθεί από τον αντιπρόσωπο των ΗΠΑ να εκχωρήσει στα Σκόπια καταπατώντας την Εθνική μας οντότητα, ιστορικότητα και αξιοπρέπεια.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι ενώ ρεύμα υπέρ της Ελλάδος στον διεθνή ακαδημαϊκό και επιστημονικό τομέα σταδιακά αλλά πολύ σταθερά και όλο και πιο γρήγορα αναπτύσσεται με βάση πολλές επιστήμες, συντριπτικά πολλά τεκμήρια, γνωματεύσεις και υπογραφές με τίτλο ( στον ακαδημαϊκό κόσμο ό,τι υπογράφεις αντανακλάει άμεσα στην αξιοπιστία σου ως επιστήμονα, οπότε κανείς δεν υπογράφει τίποτα για το οποίο να μην είναι σίγουρος ή να μην έχει την εγγύηση της πολιτικής / κεφαλαιακής κάλυψης το οποίο δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση ), το οποίο έχει εκφραστεί ως επίσημο διάβημα στον πρόεδρο ΗΠΑ Ομπάμα ( the Obama letter και στα ελληνικά) υπέρ της Ελλάδος και κατά των Σκοπίων. Πώς αυτός που συνεχώς φαίνεται να επιζητεί την συνδρομή ξένων επιστημόνων δεν δράττει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει πλέον των 300 κορυφών παγκοσμίως επί ακριβώς θεμάτων πληθυσμών, ιστορίας και ιστορικότητας για να δείξει ότι τα Σκόπια οφείλουν να ονομασθούν όπως θέλουν εκτός από Μακεδονία και ό,τι άλλο παρεμφερές ;

Το ερώτημα θα τεθεί ευθέως με αυτόν τον τρόπο σε επίσημη κατάθεση επερώτησης στον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος υποχρεούται από τον Νόμο να απαντήσει. Δυστυχώς, είναι σαφές ότι η απάντηση σε κάθε νοήμων άτομο είναι ότι απλώς ο Γ. Παπανδρέου έχει υποσχεθεί αφοσίωση και υπακοή σε άλλη σημαία και όχι στην Ελληνική, στην οποία έχει ορκιστεί, και υπακούει σε άλλους εντολείς από αυτούς που τον πληρώνουν σύμφωνα με το Σύνταγμα, δηλαδή εμάς : υπακούει σε αυτούς ( μεγαλοκεφαλαιούχους και γόνους αρχαίων δυναστειών εξουσίας ) που πληρώνουν και επισκοπούν ώστε η κυβέρνηση των ΗΠΑ να είναι και κυβέρνηση του κόσμου.

Τα πάντα στην ανάλυση μας τεκμηριώνονται τόσο με την παρούσα δράση του Γ. Παπανδρέου όσο και με την πρότερη του και αυτή της παρατάξεως του εξ ιδρύσεως. Επίσης, όλα αυτά τεκμηριώνονται ιστορικά και για ακόμη μια φορά δείχνεται πώς η Ελλάδα ενώ έχει πολλά Δικαιώματα τα οποία κανείς δεν μπορεί να της αρνηθεί, τα χάνει είτε διότι επαφίεται χωρίς δεσμεύσεις στα λεγόμενα του κάθε ‘συμμάχου’ ( που κόπτονται όλοι οι Υπ. Εξ. και οι πρωθυπουργοί να του υποκλινόμαστε αναξιοπρεπώς και χωρίς αντικρίσματα ) είτε διότι επαφίεται σε πολιτικούς σαν τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Καραμανλή και τους ομοίους τους που ιστορικά επανειλημμένα μας οδηγούν όχι μόνο στον οικονομικό αλλά και στο Εθνικό / διακρατικό όλεθρο.

Εμείς ως Πολίτες δρούμε ενάντια σε όλες τις ανθελληνικές στρατηγικές και με πρόσφατη επιστολή από την ΕΕ προς εμάς προσωπικά ( η οποία εμφανώς απλώς προσπαθεί να κερδίσει χρόνο πρίν επισήμως τοποθετηθεί στα ερωτήματα μας ) μας δόθηκε πρόσβαση επικοινωνίας στον ‘αρμόδιο’ να τοποθετηθεί για λογαριασμό της ΕΕ επί του Σκοπιανού θέματος όπως το θέτουμε στην επίσημη διαμαρτυρία μας ( βλ. αρχική δημοσίευση στο παρόν ιστολόγιο ), μία απάντηση που πιθανώς να αποσταλεί εντός των περίφημων 100 ημερών ( καθότι αντιπρόσωπος της πρόκειται να πιέσει για την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ ασχέτως ονόματος ) προς τα εμάς ή να μην αποσταλεί καθόλου πρίν να την απαιτήσουμε νομικά, καθότι θα εξαναγκάσει την ΕΕ να μην κρατήσει την ‘ουδετερότητα’ που παρανόμως προφασίζεται τώρα.

Thursday, August 6, 2009

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΗ

Στα πλαίσια της επιταγής του Συντάγματος της Ελλάδας στην τρέχουσα μορφή του, και συγκεκριμένα στην επιταγή προς κάθε Έλληνα Πολίτη να υπηρετεί τα ατομικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα, τις αρχές της Δημοκρατίας και το ίδιο το Σύνταγμα, συντάσσουμε την παρακάτω πολιτική και Ανθρωπιστική Δήλωση – Κατάθεση, έχουσες σώας τας φρένας και δέουσες έγγραφες αποδείξεις για ό,τι παρουσιάζεται παρακάτω συμπεριλαμβανομένων και όλων των ενδείξεων και δηλώσεων πρόθεσης.

Α. Ιστορικό

Από την ενεργοποίηση μου ως Πολίτη της Ελλάδος το 1973 μετά την δολοφονία του πατέρα μου Γεωργίου Α. Γεριτσίδη, στόχος μου υπήρξε η προάσπιση του Κράτους και του Έθνους μας στα πλαίσια και μόνο των ορίων που ορίζουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παγκοσμίως και η προάσπιση της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης ως στηλοβάτες της όποιας Δημοκρατικής κοινωνίας.

Οι σπουδές μου στον τομέα της ψυχολογίας και της επιστημονικής έρευνας επιλέχθηκαν ακριβώς για αυτόν τον σκοπό, τον οποίο ακολουθώ και θα ακολουθώ για πάντα αφ’ ενός για να κρατηθεί ζωντανή η αποστολή και το κίνητρο που εμφύσησε σε εμένα ο πατέρας μου για την προάσπιση όλων των Ανθρώπων πάση θυσία και πάντα με όπλα την Αλήθεια, την Ειρήνη και την Αντικειμενικότητα, αφ’ ετέρου διότι δεν νοείται ζωή και Ανθρώπινη εξέλιξη σε περιβάλλον όπου αυτές οι αξίες δεν βασιλεύουν στην καθημερινότητα και αρνούμαι να ανέχομαι και να συνυπογράφω μετά της σιωπής μου και της απραξίας μου στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και την καλλιέργεια της απανταχού δυστυχίας και απελπισίας σε όλα τα επίπεδα ώστε να ωθείται ο Άνθρωπος σε ζωώδη, παρά φύση, άγρια συμπεριφορά.

Ξεκίνησα τον αγώνα μου να πολεμήσω όλες αυτές τις κοινωνικές συνθήκες που πλήττουν την Ανθρωπότητα από την Ελλάδα, που θεωρώ σπίτι μου και ως εκ τούτου αφετηρία όποιας προσπάθειας κάθαρσης και βελτίωσης του περιβάλλοντος. Πάντα, είχα και έχω πίστη στην καλή φύση του Ανθρώπου όταν ο Άνθρωπος επιτρέπεται να δράσει ως μονάδα ανεξαρτήτως υποχρέωσης ανήκειν σε κάποιο κοινωνικό σύνολο. Αυτό το οποίο όμως διαπίστωσα είναι ότι η ανάγκη του ανήκειν σε εγκαθιδρυμένα κοινωνικά σύνολα τα οποία λυμαίνονται συγκεκριμένοι αρμοστές της καταπίεσης και ακρωτηριασμού τόσο της προσωπικότητας όσο και της καθημερινής ζωής του Ανθρώπου, έχει εμφυσήσει υπέρτατο φόβο στην κοινωνία και έχει στρεβλώσει πλήρως την ορθή και καλή φύση του Ανθρώπου.

Η Ιστορία παγκοσμίως έχει δείξει πολλάκις ότι η διαδικασία καταπίεσης και βιασμού της καλής φύσης, της ευφυΐας και της προσωπικότητας του Ανθρώπου σε μαζικό επίπεδο ( δηλαδή, σε ολόκληρα κοινωνικά σύνολα όπως κοινωνικές τάξεις, κοινωνικές ομάδες ανεξαρτήτου τάξης, ηλικιακές τάξεις ή έθνη – κράτη ) έχει πάντα οδηγήσει σε έκρηξη αποτίναξης της νοσηρής και επιβεβλημένης παραβίασης της φύσης και της φυσιολογικής εξέλιξης του Ανθρώπου προσωπικά και κοινωνικά, με τεράστιες απώλειες ανθρώπινου δυναμικού, τρομακτική βιαιότητα και αποτρόπαια βάναυση εξάλειψη ολόκληρων μαζών, για να επανέλθει μία επιφανειακή αίσθηση παλινόρθωσης του Δικαίου και της Ελευθερίας και να ξαναρχίσει ο ίδιος φαύλος κύκλος, μέχρι την επόμενη ακόμα πιο αιματηρή, πιο βάναυση και τρομαχτική έκρηξη.

Ως κοινωνική επιστήμων στις μελέτες μου είδα αυτή την τακτική να ανανεώνεται με μαθηματική ακρίβεια και οι απώλειες να αυξάνονται επίσης με μαθηματική ακρίβεια καθ’ όλη την διάρκεια της λεγόμενης ‘μοντέρνας κοινωνίας’ ( modernity ) με αποκορύφωμα τους τελευταίους αιώνες και μάλιστα τον 20ο με τις μεγαλύτερες και μαζικότερες κινητοποιήσεις και ακολουθούμενες τρομαχτικά μεγάλες σε αριθμό απώλειες για την επίσης τρομαχτικά βραχύβια και επιφανειακή αίσθηση της επικράτησης του Δικαίου επί του αδίκου της κοινωνίας. Ο λόγος τόσο για τα πρωτοποριακά φιλοσοφικά κινήματα τα οποία μετά την έκπτωση της Εκκλησίας ( ανεξαρτήτου θρησκεύματος αλλά κυρίως των μονοθεϊστικών Εκκλησιών ) μπόρεσαν να εκφραστούν εκ νέου ( αφού η θρησκευτική έκφραση των γελοιοποιήθηκε ή εκφυλίστηκε ή στρεβλώθηκε στα εντελώς αντίθετα μορφώματα από τις κύριες και θετικές θέσεις ) μέσω της επιστήμης και της δεοντολογίας : η άνθηση αυτών, δηλαδή η κατ’ ουσίαν προσπάθεια αποτίναξης της νοσηρής στρεβλωτικής καταπίεσης, άμεσα διαβρώθηκε και αποπνίχτηκε με την έξαρση της βιαιότητας και της αχαλίνωτης έκφρασης κάθε αρνητικού στοιχείου γεγονός το οποίο οδήγησε τόσο στην πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη μαζική πολεμική σύρραξη ( Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ), ακολουθούμενη από την πρώτη μεγάλη καταγεγραμμένη οικονομική καταστροφή ( το λεγόμενο κράχ ) και με παγκόσμιο αποκορύφωμα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος όπως ήταν αναμενόμενο σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία ξεπέρασε κατά πολύ τις απώλειες και το αιματοκύλισμα του Α΄.

Κατόπιν επήλθε η αναμενόμενη επιφανειακή επικράτηση του Δικαίου, όλο και πιο επιφανειακή αφού, μετά από αυτό το απέραντο μακελειό η αιματοχυσία συνεχίσθηκε άτυπα και κατακερματισμένα με διάφορους τρόπους ( τέλεση όλων των προγραμματισμένων εκτελέσεων και καθείρξεων που είχαν προγραμματίσει οι ναζί από τους συμμάχους, φυγάδευση και συνέχιση των πειραμάτων των ναζί επιστημόνων, υποδαυλισμός των κοινωνιών οικονομικά με πολλές τοπικές αιματοχυσίες ιδίως σε χώρες φύσει Δημοκρατικές, απαλλαγή των ηττημένων κρατών του Άξονα από πραγματική καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων και τυχόν αποζημιώσεων για τα εκτενή εγκλήματα πολέμων, επιβολή δικτατοριών με μαζικές διώξεις αντιφρονούντων και, στις μέρες μας επιβολή σιωπηλών δικτατοριών στο όνομα της ασφάλειας ή και του Δικαίου με την επισήμως ομολογούμενη καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα οποία τόσο αίμα έχει χυθεί και χύνεται ).

Μελετώντας λοιπόν και βλέποντας όλο αυτό το αίμα που έχει χυθεί και χύνεται και όλο αυτό το δυναμικό που έχει σπαταληθεί και σπαταλείται, θεώρησα από εκείνη ακόμα την νεαρή μου ηλικία ότι το δένδρο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει πιει αρκετό αίμα δικαίων και αδίκων. Είναι η ώρα να καλλιεργηθεί με τα σύμβολα της Ειρήνης ώστε να μπορέσουμε επιτέλους ως Ανθρωπότητα να γευτούμε τον καρπό που μας επιφυλάσσει, αλλιώς το παραπάνω αίμα, ο παραπάνω πόνος και η παραπάνω θυσία θα το μετατρέψει στον βωμό του Αδίκου και της Ολιγαρχίας στο οποίο όλοι θα αναγκάζονται να πετάνε τα παιδιά τους και τον εαυτό τους.
Χρειάσθηκε όλος αυτός ο καιρός και όλοι οι αγώνες που μέχρι τώρα έχω κάνει σε διάφορα επίπεδα για να συνειδητοποιήσω πώς πρακτικά μπορεί να μεταφραστεί το παραπάνω ώστε με μορφή τύπου / φόρμουλας να μπορούμε να το εφαρμόσουμε και να μην υπάρχει η δικαιολογία ότι η θεωρία δεν έχει πρακτική εφαρμογή.

Όπως κάθε πραγματικός και υπεύθυνος επιστήμονας, δεν πρόκειται να παρουσιάσω ούτε θεωρεία ούτε πρακτική χωρίς απόδειξη της πραγματικότητας αυτής τόσο στην υπάρχουσα κατάσταση όσο και στην δυνατότητα / προγνωστικό της προτεινόμενης αγωγής.

Β. Αποδεικτικό υπάρχουσας κατάστασης

1. Θεωρία

Στην παράθεση της θεωρίας θα φροντίσω να είμαι και σύντομη και ταυτόχρονα να συμπεριλάβω τόσο την Ελληνική όσο και την Παγκόσμια πραγματικότητα τουλάχιστον για τις Δυτικού τύπου / Δυτικού κοινωνικού συστήματος κοινωνίες.

Κάθε χώρα βασίζει την ειρήνη και αρμονία της καθημερινότητας σε ένα σύστημα αξιών βάσει του οποίου δημιουργείται και το διοικητικό και το νομικό / νομοθετικό πλαίσιο της. Σε όλες σχεδόν τις χώρες επισήμως το σύστημα αυτό αξιών είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ακόμα και στις χώρες όπου δεν έχουν υπογραφεί, το σύστημα αξιών παραμένει ανθρωποκεντρικό με ισχυρισμό της προτεραιότητας του Ανθρώπου τουλάχιστον για την διαφύλαξη του.

Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από το 1948 και μετά έχουν και εμπλουτισθεί και διευρυνθεί ( όχι πάντα με στόχο την βελτίωση της προάσπισης ) αλλά μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι όλες οι μορφές / εκφάνσεις βασίζονται στα εξής ζωτικά και βασικά Δικαιώματα :

Δικαίωμα στην Ζωή
Δικαίωμα στην Ελευθερία
Δικαίωμα στην οικονομική και κοινωνική Αξιοπρέπεια
Όλοι οι Άνθρωποι απολαμβάνουν Ίσα Δικαιώματα και Υποχρεώσεις.

Με μια εύκολη και γρήγορη επισκόπηση των συνταγμάτων ή άλλων αναλόγων εγγράφων των χωρών που δεν έχουν υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα δούμε ότι αυτές οι τέσσερις αρχές αναφέρονται ευθαρσώς με εξαίρεση ίσως έως ένα βαθμό στις κοινωνίες που δέχονται βασιλεία και τιτλοφόρηση ( π.χ. η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ εμπεριέχει τις αρχές αυτές παρ’ όλο που το κράτος αυτό δεν έχει υπογράψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ).

Συνεπεία αυτού, και το Ελληνικό Σύνταγμα έχει βασισθεί πλήρως σε αυτές τις αρχές και εάν εξαιρέσουμε τροποποιήσεις αμφίβολης νομιμότητος που έλαβαν χώρα με αμφίβολες διαδικασίες και εμφανή ένδολα κίνητρα ( βλ. διατάξεις του Συντάγματος ψηφισθείσες κατά την διάρκεια της εκάστοτε χούντας και / ή άνευ την διενέργεια δημοψηφίσματος ή άλλης διασφάλισης της Λαϊκής Βούλησης ), γενικώς το Σύνταγμα επιζητεί να διασφαλίσει την βασική εξουσία στον Λαό και την δυνατότητα έννομης ανατροπής αντιλαϊκών νόμων, κυβερνήσεων και άλλων εκφράσεων καταπίεσης.

Δηλαδή και εν ολίγοις :

Η θεωρία μας λέει ότι
α. ο Λαός έχει Δικαίωμα κατ’ ουσίαν υπερ-νομικής βούλησης και υποχρέωση περιχαράκωσης / διασφάλισης του Δικαιώματος του αυτού.
β. τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένα και η επίσημη δήλωση πρόθεσης περιχαράκωσης αυτών δίνει κύρος και δυνατότητα ίδρυσης ολόκληρης κρατικής μηχανής / διεθνών οργανισμών / διεθνών συνασπισμών.
γ. κανένας δεν δρά χωρίς με κάποιο τρόπο να προβάλλει πρόθεση περιχαράκωσης ενός ή περισσοτέρων από τα Δικαιώματα αυτά.


Ιστορικά παραδείγματα ( όπως η προπαγάνδα του ναζισμού ή η προπαγάνδα οποιασδήποτε πειραματικής δραστηριότητας σε μεγάλους πληθυσμούς ) υπάρχουν πολλαπλά και όλα δείχνουν ότι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΙΝΗΤΡΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ / ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΤΡΩΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗΣ ΕΝΟΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.

2. εφαρμογή – πράξη

Πέρα από κάθε ιστορική ανάλυση που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εδώ, θα αναφέρουμε και μέρος της αποδεικτικής έρευνας μου όσο και μέρος της δράσης μου.

Τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζωγραφίζουν μία εικόνα πολύ θετική και πολύ εποικοδομητική η οποία όμως απέχει παρασσάγκας από την εικόνα που παρουσιάζει η κοινωνία ( τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως ) στην πραγματικότητα.

Απόδειξη αυτού είναι πολύ εύκολο να παρατεθεί κατ’ αρχάς με απαρίθμηση των αναρίθμητων ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, την απαρίθμηση των αμέτρητων περιπτώσεων όπου ο Νόμος δεν εφαρμόσθηκε ισότιμα, ή των περιπτώσεων που η νομοθεσία επιβάλλει καθεστώς ανισότητας, αναγκαστικής πενίας προς υπερ-πλουτισμό λίγων ή των περιπτώσεων όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αναλώνεται και παραβιάζεται στον βωμό του κέρδους των λίγων χωρίς εφαρμογή του Νόμου περί πορνείας / πορνογραφίας / εκμεταλλεύσεως ανηλίκων / ειλωτείας / τοκογλυφίας / κλπ. . Επίσης, όταν εφαρμόζεται κάποιος τέτοιος νόμος, εφαρμόζεται άνισα, άδικα ή καταχρηστικά καταπατώντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο όνομα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Επίσης, στον ατομικό τομέα ( δηλαδή, στην περίπτωση εφαρμογής του νόμου μεμονωμένα σε κάθε Πολίτη ) έχουμε πλήρη ανισότητα, ανομία και παράβαση στοιχειωδών Δικαιωμάτων ή Υποχρεώσεων προς υποστήριξη τρίτων σε βάρος των ενδιαφερομένων. Το Κράτος είναι εχθρικό και καταχράται την εξουσία που του έχει δοθεί προς εφαρμογή των νόμων, περιφρονώντας και αγνοώντας την Λαϊκή Βούληση είτε αυτή εκφράζεται μέσω διαδηλώσεων είτε μέσω εκλογών όπου η πλειονότητα απέχει ή φιμώνεται λόγω των περίπλοκων και μη αντικειμενικών εκλογικών νόμων που υπονομεύουν την βασική αρχή της Δημοκρατίας ( δηλαδή, την εξουσία της πλειοψηφίας και όχι την εξουσία της πλειοψηφίας της μειονότητας ).

Απόδειξη αυτού είναι εύκολο να παρατεθεί από αναλύσεις εκλογών / εκλογικών περιφερειών, κλπ. , από την κατάσταση των Πολιτών εάν κάνουμε έρευνα της οικονομικής τους δυνατότητας σε σχέση με την ‘δικτύωση’ τους με άτομα που κατέχουν κρατικά αξιώματα ( δηλαδή, προτίμηση όχι αξιοκρατική αλλά άνιση και ολοκληρωτική, δηλαδή καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ).

Επίσης, απόδειξη είναι η νομικές εκφάνσεις των δικαστικών λειτουργών οι οποίοι εμφανώς παραβαίνουν την νομοθεσία που υποτίθεται ότι εφαρμόζουν τόσο σε επίπεδο προάσπισης της Εθνικής περιουσίας ( εκχώρηση τεραστίων εθνικών γαιών βασισμένοι και σεβόμενοι έγγραφα καθεστώτων που έχουν ανατραπεί ή κατακτητών ή αυτοκρατοριών που έχουν αποτιναχθεί, όπως η περίπτωση των δασών της Αττικής σε οικογένειες – δυναστείες ιδιωτών όπως η οικογένεια Ηλιοπούλου βάσει ανύπαρκτων ή υπαρκτών χοτζετιών από Τούρκους : του ίδιους αυτούς Τούρκους που οι Έλληνες πολέμησαν για να εκδιώξουν και για να αποτινάξουν, δηλαδή να μη πλέον λαμβάνουν υπ’ όψη τουρκικούς τίτλους και δικαιώματα κατοχής επί Ελληνικών γαιών ).

Άλλη απόδειξη από τις αναρίθμητες που υπάρχουν είναι η δυνατότητα ύπαρξης ατόμων εντός νευραλγικών σημείων της κοινωνίας και μάλιστα του κρατικού – δημόσιου μηχανισμού τα οποία έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν εκτίουν ποτέ ούτε την εξαγοράζουν αλλιώς και που η φυλάκιση τους αυτή κανονικά τους απαγορεύει πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις νομικά.

Η πιο μεγάλη απόδειξη της έκπτωσης της κοινωνίας και της επίσημης καταπάτησης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπάρχει εντός του ίδιου του Συντάγματος μετά από αλλοίωση του κατά την διάρκεια της χούντας και την διατήρηση της αλλοίωσης αυτής στην ‘μεταπολίτευση’, ακριβώς όπως διατηρήθηκαν οι διώξεις που ασκήθηκαν από τους ναζί και από τους ‘απελευθερωτές’ αρχηγούς των συμμάχων : ο λόγος στον νόμο περί « ευθύνης υπουργών» ο οποίος στην πραγματικότητα είναι μια επίσημη ομολογία ότι τον κρατικό μηχανισμό λυμαίνονται ληστές, συνωμότες και δολοφόνοι οι οποίοι συνειδητά είναι τέτοιοι και για αυτό έχουν φροντίσει να θέσουν τους εαυτούς τους πέραν του νόμου, δηλαδή να καταπατήσουν το Δικαίωμα όχι μόνο της ισότητας αλλά και όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου και του Δικαιώματος της ασφάλειας του Ανθρώπου / Πολίτη αφού είναι ανεξέλεγκτοι να πλήττουν τον Άνθρωπο / Πολίτη ατιμώρητα.

Απλή επισκόπηση ακόμα και της επικαιρότητας ( παρ’ όλη την έλλειψη αντικειμενικότητας και περιεκτικότητας όλων των γεγονότων ) θα εμπλουτίσει τρομακτικά τα παραδείγματα.

Όμως, προς αντιμετώπιση επιχειρημάτων του τύπου ότι κατά βάσιν ο Πολίτης στις προσωπικές του υποθέσεις προστατεύεται ή υπάρχει τρόπος να εκπροσωπηθεί και να βρει Δικαιοσύνη / να προασπίσει τα Δικαιώματα του, εγώ προσωπικά έχω συλλέξει σωρεία αποδείξεων προς το αντίθετο, είναι επίσημες ( δηλαδή, επίσημα έγγραφα του Κράτους, δικογραφίες, καταθέσεις, ισχυρισμοί από κρατικούς παράγοντες / λειτουργούς, δηλώσεις / πράξεις πολιτικών μέχρι και ζωντανές καταγραφές ) και εν γνώσει των ατόμων τα ονόματα των οποίων υπάρχουν σε αυτές.

Συγκεκριμένα, έχω αποδείξεις ότι οι δικηγόροι στο σύνολο τους δεν μαθαίνουν να εφαρμόζουν τον Νόμο αλλά να εκφοβίζουν τους Πολίτες ότι ο Νόμος είναι ανίσχυρος να τους προστατέψει μπροστά στην παντοδυναμία ενός προέδρου αμφίβολης διαφάνειας και επιπέδου διαφθοράς ο οποίος προεδρεύει σε μία δίκη ή αποφαίνεται για μια απόφαση. Έχω αποδείξεις της έκνομης αλληλεγγύης δικαστικών, αστυνομικών και δημοσίων υπαλλήλων στην παρανομία, μέχρι και μαρτυρίες της γαλούχησης των εκπαιδευόμενων δημοσίων υπαλλήλων – λειτουργών στο να μην γνωρίζουν αφ’ ενός τον Νόμο και να μη διστάζουν να παρανομούν για να καλύψουν παρανομία – έγκλημα συναδέλφου / ανωτέρου, αφ’ ετέρου.

Επίσης έχω αποδείξεις ανοιχτής περιφρόνησης / παράβασης του Συντάγματος και πρόθεσης να πράξουν αυτό από όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς ασχέτως κυβέρνησης αλλά ειδικά των τωρινών.

Τα πάντα μπορούν να παρατεθούν άμεσα με αριθμούς πρωτοκόλλου, επιδόσεων δικογράφου και άλλες διαβεβαιώσεις για όποιον ενδιαφέρεται ή δεν έχει και ο ίδιος παρόμοιος αποδείξεις από την καθημερινή ζωή του στο Κράτος μας ή οποιοδήποτε άλλο ( πράγμα φύσει αδύνατο εάν έστω και λίγο ο Άνθρωπος επιδιώκει να μην αποτελεί μέρος των προαναφερομένων ατόμων – συμμοριών και είναι μεγαλύτερος των 15 ετών ).

Συμπεραίνουμε λοιπόν, συγκρίνοντας την θεωρία της ύπαρξης / θέσπισης και προβαλλόμενου σεβασμού στα Ανθρώπινα Δικαιώματα με την πράξη / εφαρμογή των αξιών αυτών παγκοσμίως ότι κατ’ ουσίαν ουδέποτε οι αξίες αυτές εφαρμόσθηκαν, όχι διότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο ή ουτοπικό αλλά απλούστατα διότι οι Λαοί που έχυσαν το αίμα τους για αυτά κατά ένα τεράστιο βαθμό εξαλείφθηκαν και οι υπόλοιποι εξαπατήθηκαν από αυτήν την παγκοσμίου μεγέθους συμμορία καταπατητών.

Ευθαρσώς και επιστημονικά μπορούμε να υποστηρίξουμε επιτυχώς με τις παραπάνω αποδείξεις ότι

ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕ ΝΟΜΟΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΑ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΣΙΩΠΗΡΗΣ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΔΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ / ΤΟΜΕΑ ΑΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΓΙΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΙΚΕΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Κάθε ένας ο οποίος πραγματικά επιδιώκει εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον εαυτό του κατ’ αρχάς αλλά και τους υπολοίπους οφείλει ανεξαρτήτως και μεμονωμένα να διαχωρίσει την θέση του και να δράσει υπέρ αυτών.


Γ. Προτεινόμενη αγωγή ( δηλαδή, τρόπος αντιμετώπισης και πάταξης της νοσηρής κατάστασης )

1. Θεωρία

Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η τυπική αντίδραση ( δηλαδή, η βίαιη επίθεση στα άτομα που κυβερνούν, με διάφορες καταλήξεις από θανάτωση των έως πιο ανώδυνα εξορία ) δεν αποδίδει και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ευτελίζει ή διαβρώνει την επίδραση της Λαϊκής Βούλησης με την αντικατάσταση των προηγούμενων εγκληματιών με καινούργιους ή, σε περιπτώσεις επιφανειακής ειρήνης όπως αυτή που διανύουμε τώρα, η εναλλαγή συγκεκριμένων ομάδων στις θέσεις εξουσίας χωρίς καμμία ουσιώδη αλλαγή προς το καλύτερο και πολλές προς το χειρότερο για τον Λαό και το άτομο προσωπικά.

Η διαδικασία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι πλέον πλήρως διαβρωμένη και βεβαρημένη με πλήθος δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην εισέρχεται σε αυτήν κανένα άτομο που να μην είναι διατεθειμένο να καλλιεργήσει και προστατεύσει την σιωπηρή δικτατορία που περιέγραψα. Συνεπώς, ούτε αυτή μπορεί με ασφάλεια να χρησιμοποιηθεί αφού με μηχανισμούς αποδείξιμους με απλή επισκόπηση τόσο των εκλογικών νόμων όσο και των κανονισμών για υποψηφίους – κόμματα είναι αδύνατο να διασφαλισθεί πραγματική αντιπροσώπευση της Λαϊκής Βούλησης. Εξ άλλου, αυτό είναι εμφανές με την απόλυτη αποφυγή διεξαγωγής δημοψηφίσματος, έστω και στα καθεστώτα νοθείας που βιώνουμε αυτή την εποχή, τουλάχιστον στον Ελληνικό Λαό.

Εάν λοιπόν ούτε τα όπλα ούτε η ψήφος είναι πλέον αποφασιστικά σημεία ελέγχου, το μόνο το οποίο έχει μείνει το οποίο δεν έχει διαβρωθεί είναι η νομοθεσία και το Σύνταγμα :

το Σύνταγμα, έστω και στην αλλοιωμένη μορφή που έχει τώρα, νομιμοποιεί τον κάθε Πολίτη να αγνοήσει και να αντιδράσει, αντιμετωπίζοντας ως εχθρούς του Λαού και του Πολιτεύματος κάθε έναν που τολμάει να καταπατήσει αυτό ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
το Σύνταγμα δεν προϋποθέτει ανάγκη ερμηνείας των βασικών διατάξεων αφού στηρίζεται στον κάθε Πολίτη να το προστατέψει σε περίπτωση που κινδυνεύει τόσο από εξωτερική όσο και από εσωτερική απειλή.
το Σύνταγμα νομιμοποιεί και επιβάλλει ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ / ΠΟΛΙΤΙΚΟ / ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
το Σύνταγμα κατ’ ουσίαν εμπεριέχει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά εκτός αυτού για όλες τις χώρες που έχουν υπογράψει αυτά έχουν υπερ-νομική και υπέρ-συνταγματική ισχύ. Συνεπώς, ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΙΕΡΟΣ ΝΟΜΟΣ, Ο ΜΟΝΟΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.


Αυτό σημαίνει ότι Δικαιοσύνη και αντίσταση στην σιωπηρή δικτατορία ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΝΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΕΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ, ΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΙ / ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ.

2. Πράξη – Εφαρμογή

Το παραπάνω έχω εφαρμόσει και εφαρμόζω προσωπικά προς απόδειξη της δύναμης που ενυπάρχει στην εφαρμογή της παραπάνω θεωρίας η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας χωρίς την επιφανειακή εφαρμογή της και χωρίς, ει δυνατόν, αιματηρή έκρηξη. Στην ουσία πρόκειται για τον μόνο τρόπο να σπάσει ο φαύλος κύκλος που συντηρεί τις οικογενειακές αυτές δυναστείες που παγκοσμίως παρασιτούν και διαστρεβλώνουν – καταπιέζουν – εγκληματούν για να διατηρηθούν στις θέσεις που πραγματικά ανήκουν σε Δημοκρατικά, Ανθρωποκεντρικά και Θετικά άτομα.

Με την περάτωση της έρευνας μου στο δικηγορικό σώμα, ακολούθησα την παραπάνω θεωρία με τα παρακάτω βήματα :

καλή γνώση του Συντάγματος
καλή γνώση της βασικής ποινικής και αστικής νομοθεσίας ( όχι απ’ έξω )
συστηματική καταγραφή της πορείας μου προς προάσπιση των συμφερόντων / Δικαιωμάτων μου με συνεχείς πρωτοκολλήσεις ώστε κάθε απόπειρα παρανομίας να είναι επισήμως κατεγραμμένη
αποφασιστικότητα και πείσμα και επιμονή.


Αυτό το οποίο διαπίστωσα ως μεμονωμένη Πολίτης, χωρίς την συνοδεία όχλου υποστηρικτικού, χωρίς τον τίτλο του πολιτικού / αξιωματούχου αλλά μόνο με τον τίτλο του Πολίτη είναι το εξής :

κανένας δημόσιος υπάλληλος, δικαστικός υπάλληλος / λειτουργός, πολιτικός ή αξιωματούχος δεν τολμάει να γράψει ότι καταπατάει το Σύνταγμα ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ΕΝΩ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
όλοι οι προαναφερόμενοι στο 1 θα παρερμηνεύσουν ή απλώς αναφέρουν εσφαλμένα / αποσπασματικά νόμους, κανονισμούς, διατάξεις, νομοθεσίες ή το ίδιο το Σύνταγμα για να αρνηθούν να κάνουν αυτό το οποίο η θέση απαιτεί από αυτούς και αυτό για το οποίο πληρώνονται υπέρογκα.
όλοι οι προαναφερόμενοι θα επιμείνουν με την τακτική του σπασμένου δίσκου σε ήδη καταρριπτέα επιχειρήματα με την ελπίδα ότι ο Πολίτης θα αποκαρδιωθεί ή θα φοβηθεί ή δεν θα έχει πλέον χρόνο να ασχοληθεί ή δεν θα υπάρχει για οποιονδήποτε λόγο. ΕΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙ ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Ή ΙΚΑΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΡΙΚΩΣ.
όλοι οι προαναφερόμενοι ενεργούν ακριβώς όπως οι συμμορίες, συντονισμένα και εναρμονισμένα. Μόνο όταν πλέον δεν υπάρχει περιθώριο υποστήριξης αυτή η αλληλεγγύη σπάει.
όλοι οι προαναφερόμενοι εξαφανίζονται ή μετατίθονται όταν πλέον η αλληλεγγύη πρόκειται να σπάσει.
όλοι βασίζονται στο να κερδίσουν χρόνο ως το μόνο κατ’ ουσίαν όπλο άμυνας στον Πολίτη που δικαίως επιδιώκει δικαίωση.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΜΜΙΑΣ ΠΡΑΞΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΩΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΗΝ.


Ακολουθώντας την διαδικασία με όση επιμονή και υπομονή χρειάσθηκε σε κάθε περίπτωση που τα Δικαιώματα μου καταπατήθηκαν ( σε σημείο που να είναι καταγράψιμο και αποδεικτέο με στοιχεία και μαρτυρίες ) μπόρεσα να αποσοβήσω προσωπικές καταστροφές τόσο οικονομικές ( από εφορία και άλλους φορείς ) όσο και γενικότερες καταστροφές σε επίπεδο επαγγελματικό και κοινωνικό όταν λόγω της δράσης μου ως επιστήμονα – επιμορφώτρια υπονομεύτηκα συντονισμένα με την συνεργία άλλων πολιτών, δημοσίων υπηρεσιών, του πολιτικού και δικαστικού σώματος.

Αυτή την στιγμή, χωρίς φόβο και με το συμφέρον της Ελλάδας κατά νου ( δηλαδή, το συμφέρον του κάθε Έλληνα Πολίτη όπως εγώ και μεμονωμένα και σε σύνολο ) επιδίδομαι σε σειρά βημάτων που σκοπεύουν στην αποκατάσταση της πραγματικής Δημοκρατίας τουλάχιστον όπως περιγράφεται στο Σύνταγμα, στις βασικές του Διατάξεις που αφορούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στις ακροτελεύτιες ( ΟΧΙ στις διατάξεις που ενσωματώθηκαν υπό κυβερνήσεις είτε πλήρως αντιλαϊκές είτε εμφανώς μη Δημοκρατικές – μειοδοτικές ).

Συγκεκριμένα, σε κάθε ένα υπουργείο έχει σταλεί μέσω του Προέδρου της Βουλής συγκεκριμένη διακήρυξη που υποδεικνύει σε μορφή γενικής συμπεριφοράς μοτίβου τον τρόπο καταπάτησης του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά αρμοδιότητα, με την απαίτηση απάντησης και τοποθέτησης ως προς αυτά βάσει Νόμου.

Σε δεύτερη φάση στέλνεται ανά υπουργείο επίσημη ερώτηση / καταγγελία / αναφορά ( αναλόγως με το τι επιτρέπει ο Νόμος ως έννομο συμφέρον και με την ιδιότητα του Πολίτη αυτό εμπεριέχει πολλά ) με συγκεκριμένες παρανομίες – καταπατήσεις του Συντάγματος και / ή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πάλι με συγκεκριμένες απαιτήσεις.

Η τρίτη φάση που πρόκειται να ακολουθηθεί είναι δίωξη από εμένα σε όσους, με την αντίδραση τους – απάντηση τους σε αυτές τις επιστολές δείξουν επισήμως την παρανομία τους.

Η τέταρτη φάση μετά την εξόφθαλμη έκπτωση της Δικαιοσύνης που περιμένω να συμβεί τουλάχιστον σε κάποιους αν όχι όλους τους τομείς, είναι η καταγγελία αυτών ως πραξικοπηματιών – ανατροπέων του Δημοκρατικού Πολιτεύματος σε ολοκληρωτικό διεθνώς ( η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να μην έχει επίσημο ολοκληρωτικό καθεστώς ).

Η πέμπτη φάση αφορά την τοποθέτηση μαζικώς του Λαού καθ’ ότι ως πραγματικό φιλελεύθερο και δημοκρατικό άτομο αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο Λαός και ο κάθε Λαός να ζει με αυτό που πραγματικά θέλει ακόμα και εάν αυτό είναι να είναι υπηρέτης στον κάθε ένα που αποφασίζει να του επιβληθεί, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΑΒΕΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΔΗΜΑΓΩΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ.

____________________________________________

Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στη δεύτερη και τρίτη φάση, και έχω ήδη επιβιώσει από τις επιθέσεις του Κράτους στον επαγγελματικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα, με συνεχείς και σαφείς θρασύτατες και εξόφθαλμες απόπειρες να με αφαιρέσουν βιαίως από τα κοινά εμμέσως με παράνομες χρεώσεις, εξοντωτικές εισφορές, επαγγελματικό αθέμιτο ανταγωνισμό και ψευδείς καταμηνύσεις οι οποίες παρανόμως δεν απορρίπτονται βάσει στοιχείων ( οι δίκες δεν γίνονται ή καθυστερούν με αλλοιωμένα αποσπασματικά πρακτικά, οι υπουργοί αλλάζουν, οι εισαγγελείς παρανομούν και αλληλοκαλύπτονται, κλπ ).

Ο λόγος που δημοσιοποιώ τώρα την δράση μου και τις προθέσεις μου είναι διότι δεν θέλω να έχω την ίδια κατάληξη όπως ο δολοφονηθείς από το ίδιο ακριβώς κράτος / παρακράτος πατέρας μου του οποίου η πραγματική αιτία θανάτου αποκρύφτηκε από κρατικές αναφορές μέχρι και σήμερα και παρουσιάστηκε ως παράπλευρη απώλεια αντί ως στοχοποιημένο θύμα το οποίο θανατώθηκε με βούληση και δόλο.

Επιθυμώ να γίνει γνωστό σε περίπτωση που το όνομα το δικό μου ή της κόρης μου και συναγωνίστριας Πολίτιδος Τάνυας Μαρίας Γεριτσίδου βρεθεί σε λίστα παράπλευρων απωλειών, δυστυχημάτων, ‘τυχαίων’ εγκλημάτων κοινού ποινικού κώδικα, ασθενείας ( χαίρουμε πλήρους υγείας ), ότι η δράση μας δεν είναι δυνατόν να αποτύχει τουλάχιστον στο να προσφέρει σε όσους το επιθυμούν την ελεύθερη βούληση να επιλέξουν τι ζωή θέλουν να ζήσουν χωρίς να χρειασθεί να χύσουν το αίμα τους για αυτό.

Εάν κάτι τέτοιο συμβεί απλώς θα σημάνει το εύρος της απελπισίας αυτών που λυμαίνονται την Ανθρωπότητα και την Ελλάδα ειδικότερα και το εύρος της επιτυχίας δύο μεμονωμένων Πολιτών άνευ άλλης υποστήριξης και άνευ επιζήτησης αυτής ενάντια σε όλους αυτούς που επιστρατεύουν στρατούς και όχλους για να εκφοβίσουν.

Ο Αγώνας μας είναι ειδικά σχεδιασμένος για να μην έχει ούτε ακόλουθους ούτε αρχηγό αλλά να προέρχεται από πραγματικούς Ελεύθερους Ανθρώπους όπως είναι ίδιο του πραγματικού Ελληνικού και κάθε άλλου Ελεύθερου Έθνους.

Ο Αγώνας μας δεν χρειάζεται αρχηγό ούτε συγκεκριμένη ομάδα / παρότρυνση ή οργάνωση. Χρειάζεται μόνο Ελεύθερους, Ενήλικους Ανθρώπους που δεν επιζητούν αρχηγούς αλλά άρχουν επί της δικής τους ζωής και ξέρουν να κρίνουν και να κάνουν επιλογές χωρίς να ακολουθούν αλλά να συμπορεύονται. Κάθε αγώνας των Ελλήνων που πέτυχε έτσι δόθηκε, και απέτυχε μόλις απέκτησε έναν μόνο αρχηγό αντί κάθε Έλληνας να είναι τέτοιος.

Ο οποιοσδήποτε χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέρος της ιδεολογίας μας αυτής, του έργου μας και του αγώνα μας για να γίνει αρχηγός επί οποιουδήποτε θα είναι καπηλευτής όπως ο Ναπολέων της Γαλλικής Λαϊκής Επανάστασης και η οικογένεια Παπανδρέου της ζωής και δολοφονίας του Γρηγορίου Λαμπράκη.


Με πλήρη γνώση και συνείδηση των ανωτέρω, στην Αθήνα την 6η Αυγούστου 2009

Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου

Τάνυα – Μαρία Γεριτσίδου