Επικοινωνιακά Μηνύματα

Όταν γνωστός Ρωμαίος αυτοκράτορας είπε « Η γυναίκα του αυτοκράτορα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει να φαίνεται τίμια » αυτό το οποίο στην ουσία εννοούσε ήταν ότι η σημασία της παρουσίασης θεμάτων είναι εξ’ ίσου σημαντική με την ουσία των θεμάτων αυτών. Δηλαδή, ένα μεγάλο ποσοστό των γεγονότων και αντιδράσεων που λαμβάνουν χώρα στην παγκόσμια επικαιρότητα δεν πηγάζουν από την ουσία των πραγμάτων ή την αλήθεια αλλά από το πόσο ‘ δικαιοφανής’ επιτρέπεται να παρουσιάζεται η κατάσταση.

Δηλαδή ;

Δηλαδή, ο οποιοσδήποτε έχει την δυνατότητα να αποκτήσει το λεγόμενο ‘ παράθυρο ευκαιρίας’ ( window of opportunity ) ώστε να προβεί σε κάποια πράξη, άσχετα εάν αργότερα αποδειχθεί ότι οι ισχυρισμοί αυτού του οποιουδήποτε ήταν αβάσιμοι και καταχρηστικοί και αδίκως κατέστρεψε περιουσίες, ζωές και υπολήψεις με τις πράξεις του.

Αυτό το παράθυρο ευκαιρίας δημιουργείται από ένα πλέγμα επικοινωνιακών μηνυμάτων τα οποία είναι διάτρητα αλλά φανταχτερά, εκπέμπονται από συγκεκριμένες πηγές οι οποίες προστατεύουν τα μηνύματα αυτά από τον αντίλογο που θα τα κατέρριπτε άμεσα και θα τα παρουσίαζε ως γελοία, και πράξεις λαμβάνουν χώρα, οι οποίες μετά σαν ντόμινο οδηγούν σε άλλες πράξεις μέχρι να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα το οποίο διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να γίνει.

Έτσι η ιστορία κατασκευάζεται και πράγματα που ποτέ δεν θα έπρεπε να είχαν συμβεί, δεδομένης της κοινής γνώμης της εποχής πρίν την διάδοση συγκεκριμένων επικοινωνιακών μηνυμάτων, συμβαίνουν και κατόπιν ιστορικοί αναλυτές απλώς αναφέρουν εν τάχυ ότι ο λαός ‘ ξεγελάστηκε’, ‘ παρασύρθηκε’, ‘εξεμάνη’, ‘ έπεσε σε παραλήρημα’, κλπ.

Αυτό το οποίο δεν αναλύουν είναι το γιατί ξαφνικά έπαθε ο λαός αυτά τα πράγματα ενώ πρίν ήταν ήρεμος ή κατευθυνόταν πολύ πιο μεθοδικά προς μία κατεύθυνση βελτίωσης ( ή επιδείνωσης αναλόγως την εποχή ) με βάση τα δεδομένα τα οποία αντιμετώπιζε καθημερινώς. Ιστορικά παραδείγματα αποτελούν η προπαγάνδα του Χίτλερ, της Κου Κλουξ Κλαν, του συντάγματος των Η.Π.Α. σε σχέση με τους έγχρωμους κατοίκους κατά το τέλος του 19ου και κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, καθώς και η προπαγάνδα κατά την έναρξη του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου το 1947.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις λάθος μηνύματα εκφόβισαν τον Λαό προς άλλες ομάδες του και έστρεψαν τον ένα ενάντια στον άλλο ή προς πολέμους με άλλα έθνη. Οι οποίοι πόλεμοι ήταν τελείως καταχρηστικοί και το μόνο που επέτυχαν ήταν να αφανίσουν ένα μεγάλο ποσοστό του ανθρώπινου δυναμικού του Λαού, γεγονός το οποίο στην ουσία τον ‘σακάτεψε’ ιδεολογικά, κοινωνικά και οικονομικά.

Στην περίπτωση, τώρα, του Σκοπιανού ζητήματος έχουμε μία ίδια διαδικασία στρέβλωσης και εντυπωσιασμού, η οποία οδηγεί στις ίδιες καταστάσεις που μόλις περιγράψαμε.
Αυτή η διαδικασία είναι αποτέλεσμα δύο συνεργαζομένων ομάδων δυνάμεων, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν τίποτε με την αντικειμενική κατάσταση του Λαού αμφοτέρων πλευρών και τις επιθυμίες τους.

Τι εννοούμε ;

Εννοούμε ότι στην προπαγάνδα η οποία λαβαίνει χώρα έχουμε, την μία πλευρά η οποία ωρύεται και φωνάζει ότι αδικείται και καταπιέζεται και την άλλη πλευρά η οποία σιωπά ή απαντά με τρόπο ο οποίος αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Αυτό στην φυσική ονομάζεται « Σύστημα Δυνάμεων », το οποίο σημαίνει ότι δύο δυνάμεις συνεργάζονται για να γυρίσουν ένα μοχλό, ή να κινήσουν κάτι βαρύ ( π.χ. οι μύς του σώματος χρησιμοποιούν τους κανόνες του συστήματος δυνάμεως για να κινούν τα διάφορα μέλη : ο ένας μύς τραβάει και ο άλλος χαλαρώνει ).

Με αυτό το σύστημα δυνάμεων κινείται ο Λαός, ο οποίος επιθυμεί κατά κανόνα ειρήνη και ηρεμία, ώστε να φανατίζεται και να γίνεται βίαιος, επιθυμώντας πόλεμο.
Αυτό συνέβη ιστορικά μύριες φορές με το πιο τρανταχτό παράδειγμα να είναι αυτό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου από το « ποτέ ξανά » σλόγκαν που είχαν πεί οι Λαοί στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οδηγήθηκαν και στην ουσία εξαναγκάσθηκαν να λάβουν μέρος σε ένα ακόμα πιο καταστροφικό αιματοκύλισμα : καθώς ο Γερμανικός Λαός με τα επικοινωνιακά μηνύματα του επιτελείου του Χίτλερ, τα οποία ήταν πολύ προσεχτικά σχεδιασμένα ( καθώς ξεκίνησαν από φιλελεύθερες και χρηστές ιδέες και πολύ σταδιακά οδηγήθηκαν σε ναζιστικές ιδέες ολοκληρωτισμού και γενοκτονίας, διαδικασία η οποία διήρκεσε δύο δεκαετίες για να ωριμάσει και στην οποία συνέβαλαν ενεργά επιφανή άτομα από τους χώρους της φιλοσοφίας, επιστήμης, τεχνών και όχι μόνο από το επιτελείο πολιτικών και στρατιωτικών του Χίτλερ ), και οι υπόλοιποι Λαοί με μία αδράνεια και άρνηση ( λόγω του καθησυχασμού και των άλλων αποπροσανατολιστικών γεγονότων που φρόντιζαν να τραβούν την προσοχή του Λαού από τον κίνδυνο που καλλιεργείτο και ελλόχευε ) παρεμποδίσθηκαν να συνειδητοποιήσουν κατά την διάρκεια των δύο αυτών δεκαετιών ότι η ιδεολογία που επικρατούσε στην Γερμανία της εποχής ( με τις διαδηλώσεις, τις εκδηλώσεις, τις δηλώσεις και τα διαβήματα ) οδηγούσε μαθηματικά σίγουρα σε πολεμική σύρραξη.

Δηλαδή υπήρχε συνεργασία των ηγεσιών των κρατών της εποχής εκείνης προς /για την δημιουργία του Β΄ Παγκοσμίου ;

Σαφώς υπήρχε σύστημα δυνάμεων το οποίο ώθησε τον Λαό σε αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο, πολύ συνειδητό όπως διαφαίνεται και αποδεικνύεται και επιστημονικά, τεχνοκρατικά και ορθολογιστικά από πολλά πράγματα, ένα από τα οποία είναι η ελεύθερη και πλήρως συντονισμένη ανταλλαγή και συμπαραγωγή δημοσιογραφικών ρεπορτάζ και ντοκυμαντέρ, τα οποία παραπληροφορούσαν και φανάτιζαν και τις δύο μεριές, καθώς και η χρηματική υποστήριξη της Γερμανίας από χώρες συμμαχικές, ώστε να συνεχίσει ο Χίτλερ να έχει εξοπλισμό και στρατό κατά την προετοιμασία και την διεξαγωγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ( τουλάχιστον μέχρι το 1ο μισό).
Όλα αυτά αποδεικνύονται και είναι καταγεγραμμένα στην διεθνή βιβλιογραφία. ( π.χ. η ειδική τεχνολογία που εξέλιξε η ΙΒΜ για την καταχώρηση και την επεξεργασία δεδομένων του κάθε ενός προσωπικά από τους μύριους Εβραίους, τσιγγάνους, και ιδεολογικά αντίθετους, έτσι ώστε η εξολόθρευση στους θαλάμους αερίων να γίνεται με πλήρη οργάνωση και γνώση ακόμη και του ιστορικού του κάθε ατόμου που επιλεγόταν με τους υπολογιστές της εποχής για θανάτωση, δήμευση περιουσίας, κλπ.
Καθώς και οι άλλες τεχνολογίες που έκαναν τις εκκαθαρίσεις του Χίτλερ πολύ πιο αποτελεσματικές από ότι θα μπορούσαν να ήταν εάν συμμαχικές δυνάμεις δεν τον εξόπλιζαν και δεν άφηναν την ροή των χρημάτων ελεύθερη προς εκείνον. )

Και πώς το θέμα των Σκοπίων ταυτίζεται με το παρασκήνιο και το πραγματικό πρόσωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ;

1. ιδεολογικές, εθνικιστικές αλλά αβάσιμες και άκρως εριστικές και πολεμόφιλες ιδέες όχι μόνο δεν αντικρούονται αλλά τους επιτρέπεται να εξελιχθούν, να εδραιωθούν και να μεταδοθούν επανειλημμένως και παγκοσμίως, προστατευόμενες από οποιαδήποτε αντίλογο υπάρχει και αναβλύζει από το σκεπτόμενο επιστημονικό και ορθολογιστικό μέρος του Λαού το οποίο και φιμώνεται και λογοκρίνεται συστηματικά και παράνομα από όλους στο επίπεδο της λογοκρισίας της Χούντας ή του Μακαρθισμού των ΗΠΑ.
2. το ελάχιστο, σχεδόν αμελητέο, μέρος το οποίο προωθεί τις ιδεολογικές αλλά παράλογες, αβάσιμες και καταχρηστικές ιδέες εξαγοράζει συμμάχους οι οποίοι δείχνουν μία εσφαλμένη πλειοψηφία, όπως ένας μικροσκοπικός ποντικός στέκεται πολύ κοντά στο φώς ενός φακού ώστε η σκιά του να τον κάνει να μοιάζει με δεινόσαυρο.
3. ο αντίλογος από τα αντίστοιχα επίσημα κανάλια είναι χλιαρός ή δοσμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να υποστηρίζει τον αντίπαλο.
4. ο Λαός ο οποίος αντικειμενικά και δικαίως αντιτίθεται, υπόκειται στον εκφοβισμό και στην τρομοκρατία ότι εάν δεν σιωπήσει γίνεται ‘εθνικιστής’, ‘ακραίος’, ‘ολοκληρωτικός’, ‘γραφική φιγούρα’, και γενικά πολιτιστικά κατώτερος και απομονωμένος. Αυτή η τεχνητή σιωπή όμως εκλαμβάνεται ως συναίνεση από όποιους τρίτους παρακολουθούν και καλούνται να εκφέρουν γνώμη ( π.χ. μεσολαβητές κάθε τύπου ).


Θα ξεκινήσουμε να δίνουμε παραδείγματα συγκεκριμένα, αρχίζοντας στο παρόν άρθρο με την επιστολή του πρωθυπουργού της Ελλάδος Κ. Καραμανλή προς απάντηση των αβάσιμων και ανιστόρητων απαιτήσεων και διεκδικήσεων ( σχεδόν σε επίπεδο τελεσιγράφου ) του ομολόγου του από την χώρα των Σκοπίων και στο επόμενο άρθρο θα συνεχίσουμε με μία ανάλυση της όλης καλύψεως και προετοιμασίας των γεγονότων στην Μελίτη Φλωρίνης.

Παραθέτουμε όλη την επιστολή εδώ για χάρη εξοικονόμησης χώρου.

Σε γενικές γραμμές η επιστολή του Έλληνα Πρωθυπουργού αναφέρει την πραγματικότητα καθώς και μία σωστή αντιμετώπιση των απαιτήσεων του Σκοπιανού πρωθυπουργού. Όμως υπάρχουν συγκεκριμένες φράσεις οι οποίες αφαιρούν δύναμη και βάρος από την επιστολή, μεταθέτοντας το σε άλλους παράγοντες που δεν έχουν να κάνουν με την αντικειμενική κατάσταση και θέση όχι μόνο των πραγμάτων αλλά και του διαφορετικού κύρους των δύο πλευρών.

Συγκεκριμένα :

Αναφέρεται διαρκώς ότι η Ελλάδα είναι δεσμευμένη ( άρα υπόχρεη και σε θέση όχι ισχύος αλλά εξαρτημένη ) να κάνει παραχωρήσεις και υποχωρήσεις ώστε κράτη τα οποία δεν έχει αναλάβει υπό την κηδεμονία της, ούτε είναι σε κάποιο επίσημο καθεστώς αμοιβαιότητας με εκείνη πέρα από τις τυπικές σχέσεις που όλες οι χώρες του κόσμου μοιράζονται μεταξύ τους, να μπορέσουν να έχουν διεθνή προνόμια σε βάρος της ίδιας της Ελλάδας, η οποία για κάποιο ανεξήγητο και μη προσδιορισμένο λόγο έχει ‘δεσμευτεί’ να επιδοτήσει χωρίς κανένα αντίκρισμα εκτός από αυτό της οικονομικής και εθνικής πτώχευσης.

Επίσης, παρουσιάζει την Ελλάδα ότι μονομερώς έχει δεσμευτεί για την διατήρηση της ειρήνης και της καλής γειτονίας στα Βαλκάνια , άσχετα εάν τα άλλα κράτη είναι εριστικά και φιλοπόλεμα, επιδιδόμενα σε διαδικασίες αρπαγής και αυθαιρεσίας στην περιοχή. Στην ουσία με αυτό τον τρόπο εμμέσως πλήν σαφώς απαλλάσσει την χώρα των Σκοπίων καθώς και κάθε άλλη από την υποχρέωση του σεβασμού των ορίων άλλων χωρών σε επίπεδο εδαφικό, πολιτιστικό, ιστορικό και ανθρωπολογικό.

Αναφέρεται ( έστω και με εισαγωγικά ) στο θέμα της ‘Μακεδονικής’ μειονότητας λέγοντας ότι τέτοια δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Αυτό όμως σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει αλλού και άρα υπάρχει ‘ Μακεδονικό’ Έθνος απλώς όχι μέσα στα Ελληνικά σύνορα, δίνοντας άλλα πατήματα στους προπαγανδιστές των Σκοπίων και σε όσους τους υποστηρίζουν. Επίσης ο τρόπος με τον οποίο αρνείται την ύπαρξη της συγκεκριμένης ‘μειονότητας’ υπονοεί ότι υπάρχουν άλλες μειονότητες, τις οποίες ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έχει αναφέρει στην δική του επιστολή, για άνοιγμα Εθνικών θεμάτων στην Ελλάδα ( γεγονός άκρως υπονομευτικό για την ειρήνη την οποία υποτίθεται ότι επιδιώκει και υπηρετεί ).

Προτρέπει Σκοπιανά άτομα να κάνουν προσφυγή σε συγκεκριμένα δικαστήρια στα οποία προσφεύγουν άτομα τα οποία καταπιέζονται από απολυταρχικά / ολοκληρωτικά καθεστώτα, χρωματίζοντας την Ελλάδα ως τέτοιου είδους καταπατητή ο οποίος έχει δώσει δυνατότητα να σταθεί νομική υπόθεση για απόσπαση εδαφών / περιουσιών από τους Έλληνες, αντί να δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να σταθεί σε κανένα φυσιολογικό δικαστήριο, όπως και είναι αλήθεια.
Στην ουσία δίνει την έγκριση του στην απειλή του Γκρούεφσκι να παροτρύνει Σκοπιανούς να προσφύγουν στα διεθνή δικαστήρια, προσπαθώντας να τους εξισώσει και εξομοιώσει με πραγματικά θύματα κρατικής βαρβαρότητας και γενοκτονίας όπως είναι οι Αρμένιοι και οι Κούρδοι στην Τουρκική επικράτεια, καθώς και οι Έλληνες στην Βόρειο Ήπειρο ( Αλβανία ) και την Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας.
Αυτά όμως τα υπαρκτά και ιστορικά αποδεδειγμένα θύματα ( δηλαδή, Αρμένιοι, Κούρδοι, Έλληνες ) αποσιωποιούνται παγκοσμίως και δεν παροτρύνονται να αναζητήσουν την δικαίωση και αποζημίωση τους σε Διεθνή δικαστήρια , αντίθετα αποθαρρύνονται καν να αναφερθούν στις βαρβαρότητες που υπέστησαν και συνεχίζουν να υπόκεινται ‘ για χάρη της ειρήνης και της καλής γειτονίας’.

Δυστυχώς, η επιστολή κλείνει με την καταστροφικότατη δήλωση ότι ο πρωθυπουργός ( δηλαδή ο πρώτος υπερασπιστής του Ελληνικού Έθνους σύμφωνα με αυτό που δηλώνει ο τίτλος και ο ρόλος του ) προσωπικά έχει αποφασίσει να μην υπηρετήσει στο ακέραιο τα Εθνικά δικαιώματα και συμφέροντα αλλά αντί αυτού πρόσκαιρες και διεθνείς οικονομικές / εμπορικές συμφωνίες, χαρακτηρίζοντας την προάσπιση του Έθνους και του Λαού του ως ‘πασέ’ και πεπερασμένο. Δηλαδή, ότι προστάξουν αυτοί οι 'μοντέρνοι' ευκαιρικοί θεσμοί θα το ακολουθήσει καθώς ‘ προσηλώνεται’ σε αυτούς.

Και πώς θα έπρεπε να ήταν αυτή η επιστολή για να μην κάνει αυτά τα πράγματα ;

Παραθέτουμε την επιστολή όπως θα έπρεπε να είναι :

« Κύριε Πρωθυπουργέ,

Όπως γνωρίζετε, για να αποκτήσει μία χώρα υπόσταση, ισχύ και κύρος σε μία διεθνή κοινότητα η οποία δεσμεύεται για την προάσπιση της ειρήνης και της καλής γειτονίας όπως υπογραμμίζει το Συμβούλιο Ασφαλείας στην απόφαση 817, η χώρα αυτή οφείλει να επιδείξει σεβασμό των ορίων που υπαγορεύει όχι μόνο η κοινή λογική και η ιστορική, ανθρωπολογική και επιστημονική κοινότητα αλλά και της ιστορικότητος υπάρξεως των ισχυρισμών αμφοτέρων πλευρών.

Η επίδοση σας σε αυθαίρετες και παραπλανητικές ιδέες, προτροπές και ισχυρισμούς για όλους όσους δεν έχουν πείρα της ιστορίας της Βαλκανικής χερσονήσου και των Εθνών της σας καθιστούν σε ένα άκρως αρνητικό φώς το οποίο βλάπτει την αξιοπιστία σας, εφ' όσον προσπαθείτε να καπηλευθείτε ονόματα, ιστορία και ανθρώπινο δυναμικό που ανήκουν και ανέκαθεν ανήκαν σε άλλα Έθνη, εκ των οποίων ένα είναι και η Ελλάδα, στην προσπάθεια σας να δώσετε ιστορικότητα και παλαιότητα σε ένα νεόδμητο κρατίδιο αποτελούμενο από μία πανσπερμία Εθνών και γλωσσών.

Με την αφορμή αυτή σας υπογραμμίζω ότι Μακεδονική είναι μία υποδιαίρεση της Εθνικής ομάδας των Ελλήνων, προερχόμενη από αρχαιοτάτων χρόνων με γλώσσα Ελληνική. Το σλαβικό αλφάβητο ονομάζεται Κυριλλικό ακριβώς διότι οφείλει την ύπαρξη του στον Κύριλλο, Έλληνα κατά πολύ μεταγενέστερο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος στην προσπάθεια του να εκπολιτίσει και διαφωτίσει γρηγορότερα Σλαβικά φύλλα πέραν των ορίων της Ελλάδος, δημιούργησε την γραφή αυτή από την οποία και επωφελήθηκαν πολλά κράτη της εποχής του Βυζαντίου.

Συνεπώς Μακεδονική Γλώσσα δεν υφίσταται, εκτός της Μακεδονικής διαλέκτου που υπάγεται στην Ελληνική.
Τα άτομα στα οποία αναφέρεστε ως Μακεδόνες ορθώς τα κατηγοριοποιείται ως παιδιά της Ελλάδος εκ Μακεδονίας, και όχι μόνο, αφού είναι πρόσφυγες ή αρπαχθέντες κατά την διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου και συνεπώς αποτελούν Έλληνες της διασποράς, οι οποίοι, διωχθέντες κατά το ολοκληρωτικό καθεστώς της δικτατορίας του Τίτο, εξαναγκάστηκαν να δεχθούν μία εσκεμμένη και λαθεμένη προπαγάνδα και τα παιδιά αυτών ανατράφηκαν για να στραφούν ενάντια στην Μητέρα Ελλάδα καθότι διαποτίστηκαν με προπαγάνδα και μίσος αντί για εκπαίδευση και ειρήνη.
Το φαινόμενο αυτό είχε ξαναπαρουσιαστεί στις περιπτώσεις της Φραγκοκρατίας και Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα, γεγονός όμως που δεν χαρακτήρισε ουδόλως θετικά τους πρωτεργάτες του.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Σας προσκαλώ να τιμήσετε την υποστήριξη και προστασία που η Ελλάδα σας έχει προσφέρει από το υστέρημα των παιδιών της καθώς και να ανταποκριθείτε στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις αξιώσεις σας να αντιμετωπίζεστε διεθνώς ως σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος, ήτοι τον σεβασμό των προϋπαρχόντων κρατών και της ειρήνης, ανακαλώντας τις αβάσιμες και συκοφαντικές δηλώσεις σας οι οποίες είναι κολάσιμες από τα αρμόδια Διεθνή δικαστήρια και να δεσμευτείτε από εδώ και εμπρός να εκπαιδεύετε ορθώς τον Λαό σας.

Η Ιστορία κρίνει τους ηγέτες από το πως αίρονται στο ύψος των προκλήσεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη δική σας θετική στάση και εποικοδομητικό πνεύμα ».